عـزاداری بـرای سیدالشهدا(ع) محدود به زمان خاصی نمی‌شود، اما محرم و صفر به ویژه دهه نخست آن به دلیل حوادث عظیمی که برای اباعبدالله الحسین(ع) و خاندان اهل‌بیت(ع) روی داد، رنگ و بوی متفاوتی دارد. یکی از مهمترین حقایق ناب پیام امام حسین(ع) در جریان حادثه کربلا همانطور که می‌توان از گفتار و سیره‌شان برداشت کرد، دلدادگی به باریتعالی و مؤانست ایشان با کتاب خدا و آیات الهی بود، به طوری که می‌توان گفت یکی از حوادث شگفت‌انگیز پس از کربلا، که مورخان و مقتل‌نویسان آن را گزارش کرده‌اند، قرآن خواندن سر مبارکشان بالای نیزه و نزد یزید ملعون بود.
بنابراین اهمیت قرائت قرآن در هیئات حسینی در کنار اهتمام به دعوت از سخنران و مداح باید مورد توجه بانیان و سوگواران باشد؛ موضوعی که طی دهه نخست ماه محرم در گفت‌وگو با پیشکسوتان، قاریان و خادمان قرآن کریم به بررسی آن خواهیم پرداخت. در ادامه مشروح گفت‌وگو با آيت‌الله هاشم هاشم‌زاده هريسی، خادم القرآن و عضو مجلس خبرگان رهبری را می‌خوانید.
اهم مواردی که در این گفت‌وگو به آن اشاره شد:
- نوحه‌خوان‌ها و نوحه‌سرایان به آیات قرآن استناد کنند.
- سرود عشق قرآن ناطق در گودال قتلگاه، با حضرت حق
- در عزاداری‌ها، آیاتی از سوی قاری خوش صدا، قرائت شود.
ضرورتی در پرداختن به مفاهیم قرآن در محافل سوگواری امام حسین(ع) وجود دارد و آیا این فرصتی برای انس با قرآن هست؟
اشعار و نوحه‌هایی که برای امام(ع) سروده شده است، متنوع، زیبا و هنرمندانه است، البته در برخی از نوحه‌ها شاهد مطالب نازل و ضعیفی هستیم که در شأن جایگاه امام(ع) نیست، بنابر این مطلقاً همه نوحه‌ها را تأیید نمی‌کنم، اما معمولاً بسیار ارزنده آفریده شده است، به طوری که دربردارنده نوعی ادبیات است.
ادبیات شیعه، زیباترین ادبیات است که مهمترین علت آن همین عزاداری امام حسین(ع) و هنرهایی است که بسیار تحول‌آفرین و ادیبانه در این مسئله به کار رفته است. بنابر این در اصل، انشاء این سروده‌ها، نوعی ذوق و یک ثروت عظیم است و معتقدم، عظمتش در مقابل برخی نواقص قابل اغماض است.
ثبت دیدگاه