روزی که آسمان را چون طوماری درهم می‌پیچند

چنانکه بعد از زمستان باز بهار می‌شود و پس از شب روز می‌آید و پس از جمعه باز جمعه‌‌ای دیگر، کل عالم نیز چرخشی دارد و در هر دوری خداوند آفرینش را تجدید می‌کند و باز اطوار تازه‌ای از جمال و کمال خود را بر صحنه عالم ظاهر می‌سازد