دین عقلانی، جذاب، فراگیر و فطرت‌پذیر است

به ما اینگونه آموزش داده‌اند که برای همه دعا کنید و مشکلات همه را در نظر بگیرید و حتی در توصیه‌های بزرگان دین آمده است که برای اهل قبور هم دعا کنید. این خیلی معنا دارد که انسان برای همه، سرافرازی و رفع مشکل و رفع گرفتاری طلب کند و لازمه‌اش هم این است که انسان از روحیه بلندی برخوردار باشد. امسال، بهار طبیعت همزمان با بهار معنویت شد و قطعاً برکات آن مضاعف شده و این آمادگی برای ما ایجاد شد که بهره بیشتری از این ماه داشته باشیم.

جا دارد به این فتح مبینی که در روزهای اخیر نصیب ملت ایران و جمهوری اسلامی ایران شد اشاره‌ای داشته باشیم. اقتدار جمهوری اسلامی ایران به دانشی است که به دست آورده و همین دانش باعث شده که در حوزه‌های دیگر از جمله در بخش نظامی هم پیشرفت کنیم. امیدواریم جریان استکبار در جهان منکوب شود و اینگونه نباشد که عده‌ای باج‌گیر و سلطه‌گر باشند و دیگر ملل را برده خودشان قرار دهند. در زمان جاهلیت، افرادی بودند که ده برده داشتند اما امروزه یک ملت، ملل یا یک حاکمیت را به بردگی می‌کشانند. این همان معنای نظم نوین جهانی است. برخی سازمان‌های بین‌المللی هم برای مدیریت چنین پدیده‌ای ایجاد شده‌اند. البته آنها به خاطر بحران‌های فکری، اخلاقی و حتی مدیریتی، نمی‌توانند بر دنیا تسلط پیدا کنند.

بنده به ریاست دانشگاه بین‌المللی اهل بیت(ع) هم گفته‌ام که فضای دانشگاه دائما علمی، اخلاقی و معنوی باشد. چند سالی است که کارهای قرآنی ارزشمندی در این دانشگاه انجام می‌شود که جای تقدیر دارد و باید استمرار داشته باشد و هیئت رئیسه اهتمام جدی‌تری به این مسئله داشته باشند که قطعاً دارند تا دانشگاه جایگاه مطلوب و ایده‌ال خود را به دست بیاورد. یکی دیگر از کارهایی که برای ارتقای دانشگاه اهل بیت(ع) اهمیت دارد توسعه فصلنامه‌های علمی و پژوهشی است که البته پایه‌های خوبی در این زمینه گذاشته شده است. اساتید هم باید ارتقا پیدا کنند و در هر رشته‌ای که تخصص دارند دائماً به روز باشند.

اخلاق در دانشگاه و اخلاق دانشجویی را نیز باید مورد توجه قرار دهیم و در جلساتی که داریم حتما به این مسئله می‌پردازیم. اگر هم دانشجویان و همکاران نکته‌ای را لازم می‌دانند در چنین جلساتی مورد توجه قرار گیرد می‌توانند به ما اعلام کنند تا مورد توجه قرار دهیم و پرسش‌های لازم را با همکاری و همیاری یکدیگر پاسخ دهیم. در دانشگاه محیط‌های مختلفی تعریف می‌شود که از جمله آنها محیط درس، محیط خوابگاه، محیط کلاس، احترام نسبت به فرهنگ‌های متنوع ملل و… است. الان در دانشگاه اهل بیت(ع) از سی ملیت دانشجو داریم که جای تقدیر از هیئت رئیسه دانشگاه دارد اما این وضعیت باید با برنامه‌ریزی مناسب، توسعه پیدا کند و به یکصد ملیت برسد. علاوه بر اینها از لحاظ علمی، اخلاقی و معنویتی نیز توسعه پیدا کند چراکه این دانشگاه مزین به نام اهل بیت(ع) است.

یکی از نکاتی که باید اشاراتی به آن داشته باشم این است که اولین چیزی که از فضای دانشگاه به ذهن می‌رسد این است که باید در چنین محیطی، علم توسعه پیدا کرده و شأن علمی دانشگاه حفظ شود چراکه اگر دانشگاه از لحاظ علمی، حرفی برای گفتن نداشته باشد جایگاه و اعتبار خود را از دست می‌دهد بنابراین باید تکلیف خودمان را نسبت به علم و دانش مشخص کنیم. قطعاً جامعه علمی با جامعه غیرعلمی متفاوت است. خدای متعال هم در قرآن کریم و در آیه ۹ سوره مبارکه زمر این مسئله را به صورت روشن و بدیهی مطرح کرده و فرموده است «قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ» یعنی  آیا آنان که اهل علم و دانشند با مردم جاهل و نادان یکسانند؟ جامعه‌ای که می‌خواهد به یک فرهنگ غنی برسد باید علم در آن غنی شود. این بستر باید به خوبی فراهم شود و عموم جامعه بتوانند از این بستر استفاده کنند.

از سوی دیگر دینِ عقلانی، دینی جذاب و فراگیر و فطرت‌پذیر خواهد بود، این همان دینی است که باید در جامعه ترویج کنیم تا مردم نگاهی کلیشه‌ای به دین نداشته باشند. در این صورت همه مردم آن را می‌پذیرند. جامعه همواره در همه جای دنیا بر اساس علم و دانشِ دانشمندان در حال حرکت است. امروزه حدود چهار میلیارد نفر از جمعیت کره زمین، ادیان ابراهیمی را قبول ندارند اما همان‌ها هم بر اساس نگاهِ دانشی، مسیر خود را تدوین و تنظیم می‌کنند بنابراین علم و دانش باید مورد احترام قرار گیرد چون برای رشد فرد، خانواده و جامعه، اهمیت بسیار زیادی دارد و اگر به معنای واقعی کلمه نهادینه شود و همه انسان‌ها از آن بهره‌مند شوند آنگاه نگاه انسان‌ها به همدیگر متفاوت خواهد بود لذا باید به دانشمند و عالِم احترام گذاشت.

دانش باعث رشد انسان و ارتقای جایگاه اجتماعی می‌شود. همچنین باعث می‌شود دائما به علو درجات انسان افزوده شود. این مسئله صراحتاً در آیات قرآن کریم اشاره شده است. از سوی دیگر دوست و دشمن چنین فردی متفاوت است چراکه دوست وی کتاب و مطالعه و دشمن او مواردی همانند تنهایی و مطالعه نکردن است. علم و دانش، سلطنت و اقتدار می‌آورد. جامعه علم‌جو هم جامعه‌ای مقتدر خواهد بود و در هر خانه‌ای، علم و دانش وجود داشته باشد خانه‌ای پر نور و الگو برای سایر خانه‌ها خواهد بود. در پایان لازم است به فرمایشی از استاد بزرگوارم مرحوم آیت‌الله حسن‌زاده آملی اشاره کنم که ایشان می‌فرمودند ما همواره هیچ بوده‌ایم و هیچ در هیچیم و اگر قرار است چیزی شویم باید همواره به یاد خدای متعال باشیم.