با اضطرابی که شلوغی خیابان‌های تهران در روزهای پایانی سال به جانِ ساکنان این شهر انداخته، همراه با یکی از همکاران دو ساعت زودتر راه می‌افتیم تا به موقع به نشانی اعلام شده در پیامکی که روز گذشته به دستمان رسیده، برسیم و کارت‌های ملاقات را بگیریم.
از زمان دعوت به این دیدار تا روز موعود سه پیامک برای ما ارسال شده که محتوای پیامک آخر نشانی دقیق محل دریافت کارت ملاقات و یادآوریِ همراه داشتن کارت ملی است؛ آخرین شب چهارشنبه سال و اولین شب مهمانی خداست و مهمان خانه آقا می‌شویم …
در طول مسیر هرچند دقیقه یک بار هم صدای سوت جرقه‌ای ما را از خیالاتِ دورِ این دیدار به اکنون پرت می‌کند، جرقه‌هایی که هرچه به ساعات پایانی شب نزدیک‌تر شویم بیشتر شده و باعث شده مردم خود را زودتر به امن‌ترین مکان برسانند.
شلوغی خیابان‌ها در آخرین شب چهارشنبه سال مجبورمان می‌کند قبل از رسیدن به مقصد، ماشین را ترک کنیم تا زمان کمتری را از دست بدهیم؛ ستون‌ها یا میله‌هایی که مدیران، چهره‌های شناخته شده‌تر و آنها که کاره‌ای هستند را از بقیه جدا کرده، خواستنی‌ترین نقاط حسینیه هستند، از این جایگاه اِشراف خوبی به کل جلسه همراهمان است.
آنهایی که این طرف میله‌ها هستند هزار آرزو و خیال از جنس اینکه «کاش کاره‌ای بودند و آن طرف میله‌ها و نزدیک‌تر به میزبان جلسه» در ذهنشان موج‌سواری می‌کند.
وارد حسینیه امام خمینی(ره) که می‌شوم بیش از نیمی از آن پر شده و جاهایِ محبوب هم به سحرخیزان کامروا رسیده، همه تأثیرگذاران حوزه قرآن کریم آن سوی میله‌ها و بقیه این سو.
احمد ابوالقاسمی، مدیر روزهای نه‌چندان دور رادیو قرآن و میزبان فعلی برنامه تلویزیونی «محفل» میکروفون به دست در حال مصاحبه گرفتن است، کمتر او را اینقدر خوشحال دیده‌ام، حتی خوشحال‌تر از زمانی که پرچم تشیع را در مالزی بالا برد و یا زمانی که «ترکش‌های دوست داشتنی»اش بعد از چند سال تلاش منتشر شد. تصویری که به شدت جلب توجه می‌کند و البته همه متعجبانه به آن نگاه می‌کنند. او اما بی‌توجه به این نگاه‌ها در حال گفت‌وگو با سوژه‌هایی است که شاید همین شب‌ها صدایشان در برنامه محفل شنیده شود.
ساعت نزدیک ۱۵ است، همه مهمانان در جای خودشان دو زانو، چهار زانو و خسته‌ترها تکیه زده به یک دست، منتظرند آقا تشریف بیاورد، شعارها و جمع‌خوانی‌ها به اوج رسیده، از بین همه این شعارها که خودجوش از سوی مهمانان اجرا می‌شود، اسماءالحسنی حس و حال دیگری دارد و بیشتر از همه به دل نشسته، لحنی زیبا که زیرصدای گزارش‌های معدود خبرنگاران دعوت شده به این دیدار می‌شود.
چیزی به شروع چهلمین دیدار(به گفته مجری) از ابتدای انقلاب و دومین دیدار جامعه قرآنی با بزرگ پرچمدار قرآن کشور، طی یک ماه اخیر باقی نمانده؛ مجید یراق‌بافان اجرای این مراسم را عهده‌دار است. شعارها به «ای پسر فاطمه(س) منتظر شمائیم» رسیده و این یعنی صدای قدم‌های یار خراسانی نزدیک‌تر از هر زمان دیگری است.
پرده‌ها که کنار می‌رود و قامت یار پدیدار می‌شود، صدای جمعیت به حد انفجار می‌رسد، با دعوت مجری، مهدی شایق، قاری جوان شهر یزد که چند سالی می‌شود به کرج کوچ کرده، در جایگاه قرار می‌گیرد تا اولین تلاوت را انجام دهد. بعد از او نوبت حمید حق‌طلب است، تلاوت او از آیات جهاد با آرامش و طمانینه خاصی همراه است و تشویق‌های بیشتری از تلاوت آغازین می‌گیرد. همخوانی گروه کریمه اهل بیت(ع) متشکل از قاریان نوجوان دانش‌آموز از شهر قم بخش دیگری از این مراسم است که مستمعین و البته میزبان را هم به وجد می‌آورد.
برگزاری این جلسه در روز «شهید» باعث شده تا برنامه‌ریزان تلاوت‌هایی از شهدای قرآنی هم پخش کنند و از شهدایی همچون شهید احمد انصاری، شهید عبدالله مداح و شهدای فاجعه منا(حسن دانش، محسن حاجی حسنی کارگر، فواد مشعلی، امین باوی و محمدسعید سعیدی‌زاده) نیز یاد شود.
بعد از آن نوبت به سیدپارسا انگشتان از مازندران می‌رسد، آخرین تلاوتی که از این قاری در ذهنم مانده در فینال جشنواره ملی قرآن و عترت دانشجویان کشور در مردادسال جاری _ شهر ارومیه است که با اختلافی بسیار کم از نفر اول (محمدمهدی کهکشان) رتبه دوم را کسب کرد. انگشتان در اینجا اما تلاوت بهتری نسبت به آن مراسم انجام می‌دهد.
در ادامه اعضای گروه منتخب استان اصفهان متشکل از گروه‌های تواشیح بشارت، سبحان و فلق هم به اجرای برنامه می‌پردازند، شناخته‌شده‌ترین عضو این گروه مسعود نیکدستی، قاری بین‌المللی کشورمان است، قاری جوانی که در انتخابات امسال هم شانس خود را برای رسیدن به کرسی‌های بهارستان امتحان کرد.
یکی از ویژگی‌های محفل انس با قرآن طلیعه ماه مبارک رمضان، دعوت از قاریان و مبتهلان و حافظان سراسر کشور برای تلاوت است، البته در این جلسه از هیچ حافظی برای اجرا دعوت نشده بود. همچنین در این جلسه از همه سنین برای اجرا دعوت شده است، از نوجوان تا جوان و بزرگسال و پیشکسوت و این یعنی برنامه‌ریزان به اصل تنوع در این جلسه توجه داشته‌اند.
محمدعلی رسولیان از سبزوار یکی دیگر از قاریان این جلسه است، قاری نوجوانی که تلاوت زیبایی انجام داده و حاضران در این مراسم را در ساعات پایانی اولین روز ماه مبارک رمضان به اوج هیجان می‌رساند.
در ادامه پخش کلیپی از وضعیت این روزهای غزه و تلاوت قرآن از سوی کودکان فلسطینی لحظات پر احساسی را رقم می‌زند و نَمِ اشکی زیر چشمان روزه‌داران می‌جوشاند.
تلاوت محمد حسینی‌پور، ابتهال زیبای سیدکریم موسوی، تلاوت مهدی عادلی، مناجات‌خوانی سیدمحمد قهاری و دعای ختم جلسه محمود لطفی‌نیا، دیدار جامعه قرآنی با مقام معظم رهبری را کامل می‌کند.
همه آنچه مرور شد، پیش از بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار انجام می‌شود. بیاناتی که برنامه یک سال مدیران قرآنی و فعالان حوزه قرآن است و با این جملات شروع می‌شود: «امروز جلسه ما در حد نصاب بود، جلسه‌ای خوب و جامع بود؛ خوشبختانه تلاوت قرآن، تلاوت صحیح، تلاوت طبق قوانین و ضوابط قرائت روز به روز در کشور در حال توسعه است، بنده روزی نیست که خدای متعال را بر این نعمت عظمی شکر نکنم».
ساعت به اذان مغرب بسیار نزدیک شده و حضرت آقا بخش دیگر بیانات خود را به تذکراتی به قاریان اختصاص می‌دهند «از اداهای برخی قراء هم تقلید نکنید، یعنی شما ایرانی هستید و هنجارهای زیبا و شیوای خاص خودتان را دارید، لزومی ندارد هر طور آنها حرکت می‌کنند حرکت کنید و آنگونه لباس بپوشید، بنده می‌بینم گاهی نشان می‌دهند این قراء ما لباس‌هایشان شبیه لباس آنهاست، شما همین لباس خود را تن کنید و با افتخار بروید و بهتر از او بخوانید که بهتر هم می‌خوانید».
«رشد جلسات و حلقات برتر از توصیف است … اما هنوز کم داریم سر قضیه حفظ و تلاوت و انس با قرآن هنوز جای کار زیاد است»
بیانات رهبر انقلاب که تمام می‌شود نماز جماعت برگزار می‌شود، پس از آن، سفره افطار برق خاصی را در چشم روزه‌داران روشن کرده است.
ساعت از ۲۰ روز سه‌شنبه ۲۲ اسفند گذشته، تنها از حسینیه خارج می‌شوم، ناله جرقه‌ها انگار آسمان تهران را فتح کرده‌اند، جرقه‌هایی که هر بار به آسمان می‌روند، پشت بند آن صدای اعتراض عابری هم به گوش می‌رسد، جرقه اصلی اما پیش‌تر در حسینیه امام خمینی(ره) در ذهن من آرزوی آقا بود که فرمود «ای کاش هر مسجدی یک محفل تلاوت قرآن داشت».
تیمور کاکایی
ثبت دیدگاه