سی‌وهفتمین دوره جشنواره ملی قرآن و عترت دانشجویان کشور این روزها به میزبانی دانشگاه فرهنگیان در شهر ارومیه در جریان بود، مسابقاتی که در ۳۰ رشته غیر آوایی برگزار و نفرات برتر آن معرفی و تجلیل شدند.
یکی از رشته‌های جدیدالتأسیس این جشنواره که سابقه کمتری نسبت به رشته‌های اصلی دارد، رشته نوآفرینی قرآنی یا ایده‌شو است. رشته‌ای که طراحی شده تا بحث به‌روز بودن جشنواره از این طریق تأمین شود.
ایده‌ها و آثار ارسال شده به این مرحله طی هفته‌های گذشته با حضور داوران شناخته شده این عرصه داوری شده و «افشین مرادیان» نماینده وزارت بهداشت و از دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تربت جام که از اهالی شهر تکاب آذربایجان غربی است، موفق به کسب رتبه دوم این بخش شده است. در ادامه برای آشنایی بیشتر با ایده این شرکت‌کننده جشنواره ملی قرآن و عترت دانشجویان کشور، با او گفت‌وگو داشتیم، که در ادامه می‌خوانید؛
ابتدا خودتان را بیشتر معرفی کنید و درباره رشته‌ای که در جشنواره حضور داشته‌اید، توضیحاتی ارائه دهید.
افشین مرادیان هستم و در رشته نوآوری قرآنی و به نمایندگی از وزارت بهداشت در جشنواره ملی حضور یافته‌ام.
رشته نوآوری قرآنی یا ایده‌شو از چند سال قبل وارد جشنواره قرآن و عترت در سطح دانشگاه‌ها شده است. این رشته از دانشجویان می‌خواهد تا در حوزه قرآن کریم ایده‌های کاربردی ارائه دهند.
در مورد ایده خودتان توضیح می‌دهید که چه ایده‌ای بود و چه ویژگی‌ای دارد؟
برای ناشنوایان اپلیکیشنی بر اساس هوش مصنوعی طراحی کردیم تا برای ورود به مسیر حفظ قرآن کریم به آنها کمک کند تا حس بینایی و لامسه را جایگزین حس شنوایی کنیم به گونه‌ای که ناشنوا با دیدن و لمس کردن متوجه مفاهیم شود و به حفظ قرآن بپردازد.
چه شد که به ایده طراحی این اپلیکیشن رسیدید؟
با توجه به اینکه رشته‌ام پرستاری است در بیمارستان افرادی را می‌بینیم که نابینا و ناشنوا هستند؛ افرادی که به خاطر این موضوع سختی‌هایی را تجربه کرده و از برخی امکانات محروم شده‌اند. برای همین به این فکر افتادم تا یک مشکل از مشکلات ناشنوایان برطرف شود.
درباره این ایده بیشتر توضیح می‌دهید که چگونه ممکن خواهد بود حس لامسه و بینایی به شنوایی تبدیل شود؟
نمی‌توانم در مورد جزئیات بیشتر این ایده توضیح دهم، اما همینقدر بگویم که طبق هوش مصنوعی و با استفاده از «ای ار» و «وی آر» می‌توان این کار را انجام داد و ما نیز در تلاش هستیم تا از این طریق کاری کنیم ناشنوایان موفق به حفظ قرآن شوند.
به نظر می‌رسد ارتباط زیادی هم با تخصص شما نداشته باشد.
این ایده یک فعالیت بین‌رشته‌ای بین پزشکی و هوش مصنوعی است. من به بحث برنامه‌نویسی و هوش مصنوعی علاقه دارم و پیگیر این قبیل فعالیت‌ها هستم.
فکر می‌کنید این ایده چقدر ظرفیت عملیاتی شدن داشته باشد؟
فعلاً در حد ایده است و برای عملیاتی شدن آن کاری انجام نشده است، اما صددرصد قابلیت عملیاتی شدن دارد. اگر هزینه تأمین شود، اجرایی خواهد شد.
برای تأمین هزینه با حمایتی از سوی بخش دانشگاهی یا حتی برگزارکنندگان جشنواره مواجه بوده‌اید؟
یا حمایت نمی‌شود یا اگر هم بشود خیلی دیر می‌شود. تا کنون به جایی برای حمایت مراجعه نکرده‌ایم، اما مرکز قرآن و عترت وزارت بهداشت قول پیگیری داده است که البته هنوز اقدامی صورت نگرفته است.
فکر می‌کنید جشنواره قرآن و عترت چقدر می‌تواند دانشجویان را به سمت طراحی ایده‌های قرآنی جدید هدایت کند؟
این جشنواره‌ها علاوه بر نمادین بودن کمک‌کننده خوبی برای اینکه فعالیت‌های حوزه قرآن همچون دیگر فعالیت‌ها با شرایط روز پیش برود، دارد.
یکی از نواقصی که همه جشنواره‌ها در ایران دارند، این است که اگر ایده‌ای ارائه شود آن ایده صرفاً روی کاغذ باقی می‌ماند و هیچ حرکتی برای عملیاتی شدن آن انجام نمی‌شود. شما به همین جشنواره نگاه کنید، چندین ایده به مرحله ملی راه یافته و تعدادی هم برگزیده شده‌اند، آیا حمایتی از آنها به عمل آمده است یا خواهد آمد تا اجرایی شود؟
در بحث قرآن معمولاً حمایت از حفظ و تلاوت صورت می‌گیرد، جشنواره‌ها هنوز نتوانسته‌‌اند نسبت واقعی خود را با رشته‌هایی با موضوع فناوری‌های روز پیدا کنند و فقط در حد نام چنین رشته‌هایی در جشنواره در نظر گرفته شده است.
همانطور که گفتم حمایت در عرصه قرآن صرفاً مربوط به بخش آوایی یا نهایتاَ معارفی است در حالی که اگر بخواهیم در حوزه قرآن همگام با شرایط روز پیش برویم باید به بحث نوآفرینی توجهی واقعی‌تری داشته باشیم نه اینکه توجه فقط در حد اضافه شدن رشته و بعد رها شدن دستاوردهای آن رشته باشد.
وقتی چنین برخوردی با صاحبان ایده صورت گیرد قاعدتاَ بعد از یکی دو دوره رفته رفته آثار دریافتی در این رشته‌ها کم و کمتر می شود تا اینکه به صفر می‌رسد، چرا که حضور در جشنواره نیاز به انگیزه دارد.
غیر از ایده‌پردازی در بخش‌های دیگری از جشنواره قرآنی هم حضور داشته‌اید؟
در بخش معارفی هم در مسابقات شرکت کرده‌ام، اما موفق به کسب رتبه نشده‌ام.
غیر از جشنواره قرآنی دانشجویان در جشنواره اختراعات کرونا که سال ۱۴۰۰ برگزار شد هم شرکت کردم که آنجا هم دوم شدم و مدال نقره را به دست آوردم.
ایده ما در آن جشنواره طراحی سامانه واکسیناسیون کشوری کرونا بود. آن زمان که تازه کرونا آمده بود و بحث واکسیناسیون خیلی برجسته بود، با توجه به کمبود واکسن در اوایل همه‌گیری، مسئله این بود که چه کسانی در اولویت واکسن باشند. برای این کار یک سامانه را طبق یک سری آیتم‌ها و معیارها از قبیل سن و جنس و بیماری برنامه‌ریزی کردیم تا از طریق آن بتوانیم به مخاطبان بر اساس اولویتِ نیاز، واکسن تزریق کنیم. این البته در حد ایده بود.
سخنی در پایان این گفت‌وگو دارید، بگویید.
گلایه‌ای از برگزارکنندگان جشنواره دارم و آن هم اینکه ما تنها برای دریافت جایزه به شهر ارومیه دعوت شدیم در صورتی که دوست داشتیم تا پایان جشنواره در این شهر حضور داشته باشیم و از برنامه‌های در نظر گرفته شده بهره ببریم. امیدوارم برای دوره‌های بعد برای این موضوع چاره‌ای اندیشیده شود.
ثبت دیدگاه