ابراهیم شفیعی سروستانی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث در گفتوگو ، در خصوص خاتم پیامبران(ص) از دیدگاه امیرمؤمنان علی(ع) افزود: در مورد شخصیت نبی اکرم حضرت محمد بن عبدالله(ص) سخنهای بسیاری گفته شده و شاعران، ادیبان، حکیمان و نویسندگان، هر یک به فراخور حال خود، این شخصیت عظیم تاریخ انسانیت را به نظم و نثر کشیدهاند.
وی بیان کرد: هیچ کس مانند امیرمؤمنان علی(ع) که در درک وجوه گوناگون شخصیت پیامبر اعظم(ص)، یگانه همه اعصار و در شیوایی و رسایی سخن سرآمد روزگار بوده، نتوانسته است حق مطلب را ادا کند و چنانکه شایسته این شخصیت عظیم است در مورد آن حضرت سخن گوید.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث گفت: از دیدگاه حضرت علی(ع)، دودمان نبی گرامی اسلام(ص) و پیامبر(ص) از نسل بهترین پدر و مادرها و دودمان ایشان اصلترین و پاکترین دودمانی است که بشریت تاکنون دیده است.
تربیت ویژه نبی گرامی اسلام(ص)
وی عنوان کرد: امام علی(ع) در یکی از سخنان خود، درباره دودمان پاک نبی گرامی اسلام میفرماید: «خداوند نطفه پاک پیامبران را در بهترین جایگاه به ودیعت نهاد و در بهترین مکانها آنها را مستقر ساخت و صلب کریم پدران آنان را به رَحِم پاک مادران منتقل کرد، هرگاه یکی از آنان بدرود حیات میگفت، دیگری بعد از او برای پیشبرد دین خدا به پای خاست تا اینکه این منصب بزرگ نبوت از جانب خداوند به محمد(ص) رسید، او را از بهترین اصلها و مکانها که با ارزشترین روییدنیها از آن به دست میآید استخراج کرد و نهال وجود او را در اصیلترین و عزیزترین سرزمینها غرس کرد و شاخههای هستی او را از همان درختی که پیامبران را از آن آفرید به وجود آورد، از همان شجرهای که امینان درگاه خود را از آن برگزید، فرزندانش بهترین فرزندانند و خاندانش بهترین خاندان و دودمانش بهترین دودمانند.»
شفیعی با اشاره به تربیت ویژه نبی گرامی اسلام(ص) افزود: پیامبر گرامی اسلام(ص) از همان دوران کودکی به اراده الهی، تحت تربیت ویژهای قرار داشت و فرشتگان الهی همواره مراقب آن حضرت بودند.
وی بیان کرد: امام علی(ع) درباره تربیت ویژه نبی گرامی اسلام(ص) از دوران کودکی میفرماید که از همان زمان که رسول خدا(ص) را از شیر گرفتند، خداوند بزرگترین فرشته از فرشتگان خویش را مأمور ساخت تا شب و روز وی را به راههای بزرگواری، درستی و اخلاق نیکو سوق دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث ادامه داد: همچنین از آن حضرت نقل شده است، فرمود که «از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود هیچگاه نخواستم کارهای رایج در زمان جاهلیت را انجام دهم مگر دو بار که در هر بار خداوند میان من و آنچه میخواستم حائلی قرار داد.»
وی بیان کرد: امام علی(ع) درباره لزوم پیروی و تأسی به نبی گرامی اسلام(ص) در نهجالبلاغه تأکیدات فراوانی دارند و میفرمایند «حقیقتاً مقتدا قرار دادن رسول اکرم(ص) برای تو کافی است، از پیامبری که پاکیزهترین و پاکترین مردم است پیروی کن، زیرا راه و رسمش سرمشق و الگویی است برای هر کس تأسی جوید و انتسابی است عالی برای هر کس که بخواهد منتسب شود و محبوبترین بندگان خداوند کسی است که از پیامبرش سرمشق گیرد و قدم جای قدم او گذارد.»
شفیعی گفت: امام علی(ع) در خصوص شیوه زندگی پیامبر(ص) بهعنوان ملاک ارزشها فرمود «کافی است پیامبر خدا(ص) را سرمشق خود قرار دهی و او سرمشق توست در بیارزش بودن دنیا و رسواییها و بدیهایش، زیرا دنیا را از او گرفته اما برای دیگران مهیا شد، از نوشیدن شیر دنیا وی را جدا ساختند و از زخارف و زیباییهای آن برکنار داشتند، در زندگی رسول خدا(ص) اموری است که تو را بر عیوب دنیا واقف میسازد، زیرا او و نزدیکانش در دنیا گرسنه بودند و با اینکه منزلت و مقامی عظیم در پیشگاه خداوند داشت، زینتهای دنیا را از او دریغ داشت، بنابراین، هر کس با عقل خویش باید بنگرد که آیا خداوند این کار پیامبرش را گرامی داشته یا به او اهانت کرده است، اگر کسی بگوید به او اهانت کرده به خدا سوگند این دروغ محض است و اگر بگوید او را گرامی داشته باید بداند خداوند دیگران را که زینتهای دنیا به آنها داده گرامی نداشته است، زیرا دنیا را برای آنها گسترده و از مقربترین افراد به خودش دریغ داشته است.»
حضرت محمد(ص)؛ امین آیات الهی
وی با بیان اینکه در نهجالبلاغه صفات و ویژگیهای نبی گرامی اسلام(ص) و فضائل و مناقب ایشان مورد توجه فراوان قرار گرفته است، افزود: یکی از صفاتی که در نهجالبلاغه برای پیامبر(ص) بیان شده امانت داری است زیرا خداوند، محمد(ص) را به رسالت مبعوث ساخت که جهانیان را بیم دهد و امین آیات کتاب وی باشد.
شفیعی بیان کرد: امام علی(ع) در جای دیگر میفرماید: «تا اینکه خداوند، پیامبرش را فرستاد و شعلهای برای آنها که میخواهند روشن گردند، برافروخت و چراغی پرفروغ بر سر راه گمشدگان وادی ضلالت و گمراهی قرار داد، خداوندا، پس او امین و مورد اعتماد توست.»
پایداری و استقامت در راه رسالت الهی
وی با اشاره به صفت استقامت و پایداری پیامبر(ص) افزود: پایداری و استقامت در راه هدف و آرمان مقدس رسالت الهی، از صفات بارز نبی گرامی اسلام(ص) است که در نهجالبلاغه در مواضع متعدد مورد توجه امام(ع) قرار گرفته است که آن حضرت از جمله میفرماید: «خداوند پیامبر اسلام(ص) را فرستاد تا به سوی حق دعوت کند و گواه اعمال خلق باشد، او بدون سستی و کوتاهی رسالت پروردگارش را رسانید و در راه خدا با دشمنانش بدون عذر نبرد کرد، پیشوای پرهیزکاران و روشنیبخش چشم هدایتشدگان شد.»
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث بیان کرد: امام(ع) در ضمن تعلیم درود فرستادن بر نبی گرامی اسلام(ص) میفرماید: «خداوندا، گرامیترین درودها و افزونترین برکات خود را بر محمد(ص) بنده و فرستادهات قرار ده، همان فرستادهای که ختم کننده وحی و رسالت بود و بازکننده راه بسته سعادت بشری و آشکارکننده دین حق بهوسیله حق و برهان و بازدارنده جنب و جوشهای باطل و شکننده و از میان برنده هجومهای گمراهان، همانگونه که سنگینی بار رسالت بر عهده او قرار داده شد با تمام قدرت به انجام آن پرداخت و به فرمانت قیام کرد و بهسرعت در راه رضا و خشنودیت گام برداشت و حتی یکقدم نیز عقبگرد نکرد و اراده محکمش سست نشد، وحی و رسالت تو را به خوبی دریافت و پیمان رسالتت را حافظ و نگهدار بود، آنچنان در اجرای فرمانت کوشش کرد که شعله فروزان حق را آشکار و راه را برای جاهلان و گمراهان روشن ساخت و دلهایی که در فتنه و گناه فرورفته بودند بهواسطه او هدایت شدند، پرچمهای حق را برافراشت و احکام زنده اسلام را برپا کرد.»
شجاعت و فداکاری پیامبر(ص)
وی با اشاره به صفت شجاعت و فداکاری پیامبر(ص) افزود: امام(ع) در این باره میفرماید: «هرگاه جنگ شعلهور و سخت میشد ما به رسول خدا پناه میبردیم و در آن هنگام هیچ یک از ما به دشمن نزدیکتر از او نبود.»
شفیعی ادامه داد: امام علی(ع) در جای دیگر میفرماید: «هرگاه آتش جنگ شعله میکشید و حمله شدید دشمن باعث عقبنشینی سپاه میشد، پیامبر خدا(ص) اهلبیت خود را پیشاپیش لشکر قرار میداد تا اصحابش از آتش شمشیر و نیزه مصون بمانند بنابرین پسر عموی پیامبر عبیدة بن حارث روز بدر و حمزه عموی پیامبر روز احد و جعفر پسرعموی آن حضرت روز جنگ موته کشته و شهید شدند و کسانی هم بودند که اگر میخواستم نامشان را میبردم که دوست داشتند همانند آنان شهادت نصیبشان شود اما مقدور بود زنده بمانند و مرگشان به تأخیر افتد.»
رسول رحمت الهی و برگزیده خداوند از میان مخلوقات
وی یکی دیگر از صفات پیامبر(ص) را رسول رحمت عنوان کرد و افزود: یکی از اوصاف مهم نبی مکرم اسلام(ص) آن است که رسول رحمت الهی است و قرآن کریم در این زمینه میفرماید که «و ما ارسلناک الارحمة للعالمین».
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث ادامه داد: امام باقر(ع) از امیرالمؤمنین(ع) چنین روایت فرموده است که «در زمین دو امان و وسیله نجات از عذاب الهی بود که یکی از آنها برداشته شد، دومی را دریابید و به آن چنگ زنید. اما امانی که برداشته شد رسول خدا(ص) بود و امانی که باقی مانده استغفار است، خداوند تعالی میفرماید که خداوند آنها را عذاب نمیکند تا تو در میان آنها هستی و خداوند آنها را عذاب نمیکند در حالی که استغفار میکنند.»
وی بیان کرد: از روایت امام باقر(ع) وجه امان و رحمت بودن پیامبر(ص) مشخص شد اما بنا بر آیه کریمه قرآن، ایشان«رحمة للعالمین» است و جهتش آن است که آنچه را موجب سعادت ابدی مردم میباشد، برای آنها آورده و این حتی برای کفار و مشرکان نیز رحمت محسوب میشود، زیرا به مثابه سفرهای است از طعام گسترده، ولی بعضی از مردم از غذاهای آن استفاده نمیکنند.
شفیعی گفت: حضرت علی(ع) در این باره میفرماید: «او را با نور و روشنایی فرستاد و از میان مخلوقاتش برگزید و بر همه مقدم داشت» و در جای دیگر میفرماید: «و گواهی میدهم که محمد(ص) بنده و فرستاده برگزیده خداوند از میان مخلوقات اوست.»
وی ابراز کرد: حضرت علی(ع) در این باره میفرماید که تا اینکه خداوند سبحان برای وفای به عهد خود و کامل گردانیدن نبوت محمد(ص) را بهعنوان فرستاده خویش مبعوث ساخت و نیز میفرماید: که «همان پیامبری که تمامکننده سلسله پیامبران و شرایع آسمانی بود.» و در جای دیگر تصریح به این وصف میفرماید که «ای مردم، این حقیقت را از خاتمالنبیین بیاموزید که هر کس از ما میمیرد در حقیقت نمرده و آن کس که جسدش کهنه میشود در حقیقت کهنه نشده است» و هنگام وداع با پیامبر اعظم(ص)، آنگاه که آن حضرت را غسل میداد، عرضه داشت که «پدرم و مادرم فدایت ای پیامبر خدا، با مرگ تو چیزی قطع شد که با مرگ دیگران قطع نشد و آن نبوت و اطلاعرسانی از عالم غیب و اخبار آسمانی بود.»
ثبت دیدگاه