سید حمید خوبی ، پژوهشگر دین به مناسبت ایام ولادت حضرت علی(ع) طی درس‌گفتاری که به همت ایکنا تولید شده است، در چهار بخش به تشریح و توضیح نهج البلاغه ، نوشته سیدرضی پرداخته است که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم و می‌بینیم:
حقیقت آن است که هنر عظیم پیامبر اکرم(ص) و هدیه بزرگ ایشان به بشریت تولید یک انسان جدید با یک استاندارد جدیدی از انسانیت و ارائه این تعریف و این مستوره از انسان، به بشریت بود. به بیان دیگر انسان پسابعثت یک نوع جدیدی از انسان بود که نمونه آن را پیش از بعثت پیامبر اکرم(ص) نخواهیم یافت و نمونه بارز، کامل و استاندارد این انسانِ اسلام، قرآن و پسابعثت، علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع) است.
ما در دوران پیش از بعثت پیامبر(ص) در مطالعه تاریخ حتماً و قطعاً با مردان و زنان بزرگی مواجه خواهیم بود. پیامبران الهی مردان بزرگی بودند؛ حضرت مریم بانوی بزرگی بود و آسیه زن فرعون بانوی عظیم‌الشأنی بود اما هر یک از این انسان‌ها جلوه‌ای از جلوه‌های عظمت انسان و وجهی از وجوه فضائل انسانی را بروز و ظهور می‌دادند.
این هنر پیغمبر خدا(ص)، دین و رسالت محمدی بود که انسانی را همچون علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع) به بشریت عرضه کرد که جامع همه فضائل بشری بود و دربردارنده همه کرامات و عواملی که انسان بالقوه را تبدیل به انسان‌بالفعل می‌کند؛ به تعبیر ورزشکاران پیغمبر خدا(ص)، استاندارد انسانیت انسان را جابه‌جا کردند و یک انسان جدیدی را تولید و به بشریت عرضه کردند.
نمونه تمام و کمال این انسان علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع) است که مرزهای عظمت، جلالت، خلیفه‌الهی و علو کمال را درنوردید و به قله بی‌بدیل عظمت و جلالت و علو شأن دست یافت در خطبه شقشقیه، خطبه سوم نهج‌البلاغه می‌فرمایند «اَما وَالل‍هِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا ابْنُ اَبی قُحافَةَ وَ اِنَّهُ لَیعْلَمُ اَنَّ مَحَلّی مِنْها مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحی، ینْحَدِرُ عَنِّی السَّیلُ وَ لایرْقی اِلَی الطَّیرُ» یعنی من آن پرنده بلند پروازی هستم که هیچ‌کس به قله بلندای من دست نخواهد یافت و سیل دانش، معرفت و آگاهی از من سرازیر می‌شود و هیچ شاهین بلند پروازی به بلندای من دست نخواهد یافت.
انسان اسلام، علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع) الگوی تمام و کمالی برای همه آنان است که در صدد هستند ظرفیت‌های انسانیت خود را از قوه به فعل دربیاورند. کمالی از کمالات انسانی را نمی‌توان تصور کرد که کامل‌ترین و زیباترین و با شکوه‌ترین وجه آن در علی‌ابن‌ابی‌طالب(ع) جلوه‌گری نکرده باشد. گفت؛ «نگارا جسمت از جان آفریدند/ ز کفر زلفت ایمان آفریدند/ علی بود و علی بود و علی بود/ اگر یک مرد تنها آفریدند».
ثبت دیدگاه