به نقل از روابط عمومی مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه، حجت‌الاسلام والمسلمین حسن ضیا توحیدی، استاد حوزه علمیه قم در یکی دیگر از سری برنامه‌های «رادیو پاسخ» وابسته به مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه که با موضوع پاسخ به شبهات اربعین تولید شده و این روزها در حال پخش است، به پاسخ این شبهه که چرا گروه‌هایی با برگزاری پیاده‌روی اربعین مخالفند، پرداخت و گفت: باید دانست دشمنان اسلام به دلیل کینه‌ورزی نسبت به پیروان و محبان اهل بیت پیامبر اکرم(ص) با بزرگترین گردهمایی شیعیان مخالفت می‌کنند.
وی گفت: دشمنان اسلام حتی از پوشش خبری این اجتماع بزرگ خودداری می‌کنند و این در حالی است که اگر خودشان چنین گردهمایی داشتند، به طور گسترده به نشر و پوشش رسانه‌ای آن می‌پرداختند. دشمنان اسلام نه تنها این کار را برای پیاده‌روی اربعین انجام ندادند بلکه ایادی آن‌ها سعی نمودند این حماسه را زیر سؤال ببرند.
ضیا توحیدی با اشاره به اینکه برخی می‌گویند چرا این هزینه‌هایی را که برای پیاده‌روی اربعین می‌شود در جهت حل مشکلات معیشتی مردم استفاده نمی‌کنید، اظهار کرد: از این افراد باید پرسید چرا در مورد هزینه‌های بسیاری که در راه‌های مختلفی همچون خوشگذرانی و عیاشی در کشورهایی همچون ترکیه می‌شود، سکوت کرده‌اید؟ و فقط در مورد مراسم مذهبی این موضع گیری‌ها را دارید؟
وی افزود: باید دانست که همین افراد تربیت شده در مکتب امام حسین(ع) و در هیئت‌های مذهبی هستند که به کمک به فقرا می‌پردازند و روحیه از خود گذشتگی را در وجودشان رشد داده‌اند. این افراد از علی(ع) آموخته‌اند وقتی نیازمندی از او کمک خواست حتی اگر در حال روزه بود با آب افطار کرده و به آن مستمند کمک کند. کمک به فقیر، کمک به یتیم و یاریگری اسیر از جمله رفتارهایی است که از علی(ع) آموخته‌اند.
برداشتی سطحی از یک حدیث نبوی
وی گفت: برخی همچون وهابی‌ها می‌گویند که زیارت در دین اسلام ممنوع است؛ آن‌ها می‌گویند که ما از رسول خدا روایت داریم: کسی نباید بار سفر ببندد، مگر برای سه چیز؛ برای زیارت خانه خدا، یا برای نماز خواندن در مسجد پیامبر و یا در مسجدالاقصی. این افراد می‌خواهند با برداشت غلط از این حدیث و به نام پیامبر اکرم(ص) به مقابله با اصل زیارت بپردازند.
ضیا توحیدی با تاکید بر اینکه برداشت وهابی‌ها از این روایت بسیار سطحی و عاری از دقت بوده است، یادآور شد: اگر اندکی دقت کنند معنا و مقصود این حدیث را می‌فهمند. آیا بر اساس این روایت تمام سفرها حرام است به جز این سه سفر؟ یعنی سفرهای علمی، سفرهای آموزشی، تفریحی یا تجاری همه حرام هستند؟ از یک مسلمان عاقل بعید است که چنین قول و مفهومی را به پیامبر مکرم اسلام نسبت دهد.
وی تصریح کرد: شیعه و سنی به این شبهه پاسخ داده و منظور از این حدیث را به خوبی تشریح کرده‌اند. اینکه می‌فرمایند سفر نروید، باید دید به چه مکان‌هایی؟ مستثنی منه در این روایت مشخص است؛ مستثنی‌منه در این روایت مشخص است که مکان یا سرزمین به معنای عام و به طور کلی نبوده و مسجد است. در این حدیث پیامبر اکرم(ص) از باب تأکید می‌فرمایند برای عبادت و نماز در مساجد سفر نکنید مگر در این سه مسجد؛ یعنی این سه مسجد آن قدر ارزش دارند که به‌خاطر نماز در آن ها سفر کنید. زیرا بنا بر روایات نماز در مسجدالحرام برابر ده هزار نماز، در مسجدالنبی برابر با هزار نماز و در مسجدالاقصی معادل حدود دویست نماز است.
این پژوهشگر حوزوی با تأکید بر اینکه بسیاری از وهابی‌ها با استناد به همین استدلال غلط بسیاری از شیعیان را شهید کردند، بیان کرد: چقدر از مسلمانان که قصد زیارت حضرت علی(ع) در نجف را داشته و وهابی‌ها آن ها را در مسیر کشتند.
آیا بوسیدن در و دیوار حرم اهل بیت(ع) شرک است؟
وی گفت: از دیگر شبهاتی که از سوی وهابیت مطرح می‌شود این است که چرا در حاشیه زیارت در و دیوار حرم‌ها را می‌بوسید و این شرک و بدعت است. متاسفانه آن‌ها معنای صحیح و علمی شرک و بدعت را نفهمیده‌اند. باید از آن‌ها پرسید که انسان وقتی به کسی علاقه داشته باشد و دست او را ببوسد، این به معنای شرک و بدعت است؟ مردم مسلمان همواره عشق و علاقه به پیامبر و اهل بیت(ع) ایشان داشته‌اند. اگر همین عاشقان در زمان حیات ظاهری پیامبر و اهل بیت(ع) بودند قطعا دست ایشان و حتی لباسشان را هم می‌بوسیدند. در این زمان نیز از باب عشق و ارادت به ایشان در زمان ورود به حرم آن حضرات درب حرم و ضریح را می‌بوسند. این امر هیچگاه به معنای عشق به در و دیوار حرم نیست، بلکه ناشی از عشق به کسی است که در داخل آن حرم مدفون است.
ضیا توحیدی در ادامه افزود: آیا بوسیدن جلد قرآن کریم توسط خود وهابی‌ها به معنای شرک و بدعت است؟ یا صرفاً از باب احترام به این کتاب الهی است؟
وی ضمن بیان تفاوت مادی و معنوی موجودات عالم ادامه داد: اگر زمینی را به مسجد تبدیل کنند، انتساب آن به خدا و محل عبادت شدنش موجب می‌شود حرمت خاصی پیدا کرده و دیگر مانند سابق نمی‌شود با پای نجس روی این زمین قدم برداشت. انتساب درب و دیوار حرم اهل بیت(ع) به آن حضرات نیز موجب پیدا کردن شان و جایگاهی متفاوت برای آن‌ها می‌شود.
این استاد حوزه علمیه قم در پایان به بیان مثالی دیگر از تفاوت شان و جایگاه برخی اشیاء در حالت‌های مختلف پرداخت و اظهار کرد: مثال دیگر اینکه یک لباس تا زمانی که به شخص خاصی انتساب ندارد، ارزش و احترام خاصی هم نداشته، اما به محض اینکه شخص دارای عظمت و جایگاه اجتماعی خاصی آن را بخرد و بر تن کند، آن گاه است که دیگر نمی‌توان آن را مثلاً با لگد به گوشه‌ای انداخت و یا آن را با پا کثیف کرد. زیرا این انتساب در جایگاه و شان اجتماعی آن لباس هم تأثیرگذار است.
وی تاکید کرد: همین امر در مورد اشیاء و وسایل مورد استفاده در حرم اهل بیت(ع) نیز صادق است و احترامی که مسلمانان برای آن‌ها قائل هستند به دلیل انتساب این وسایل به فرد دارای جایگاه اجتماعی و انسانی بسیار والایی است که می‌تواند به عنوان الگویی کامل برای عالم بشریت معرفی شود. چنین احترامی هرگز به معنای شرک و بدعت در دین اسلام نیست.
ثبت دیدگاه