مجاهدین خلق که از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ با هجوم مسلحانه به مردم و پس از آن با ترورهای متعدد سعی در سرنگونی نظام جمهوری اسلامی و بهدنبال اهداف آمریکا کار را پیش میبردند در سال ۱۳۷۳ با بمبگذاری در حرم مطهر امام رضا (ع) یکبار دیگر دست به قتلعام و ریختن خون مردم بیگناه مرتکب شدند. همزمان با سالروز عاشورای حسینی و در حالی که هزاران نفر از زائران و مجاوران حضرت ثامنالائمه امام رضا(ع) در حرم مطهر آن حضرت مشغول عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بودند و صدها نفر از مشتاقان در کنار ضریح شریف امام رضا(ع) گرد آمده و سرگرم دعا و نیایش بودند، یک بمب نسبتاً قوی از سوی عوامل وابسته به استکبار جهانی و منافقین منفجر شد و گروهی از مشتاقان آن حضرت به خاک و خون کشیده شدند.
تاریخ پر ماجرای انقلاب شکوهمند اسلامی، از خیانتها و جنایتهای منافقین مالامال است. هیچ روزی بر این انقلاب بزرگ نگذشت مگر این که ضربهای بر این انقلاب از ناحیه این مدعیان یاوهگوی طرفدار خلق بر پیکر آن وارد شد. آنان در جهت تضعیف انقلاب به هر کاری و به هر جنایتی دست زدند.شخصیتهای مردمی و افراد مؤثر در انقلاب و نظام را ترور کردند. در اماکن عمومی همچنین محل اقامه نماز جمعه، بمب منفجر کردند.
حتی زنان و کودکان را مورد حملات مسلحانه قرار دادند. مراکز فرهنگی و اقتصادی متعلق به مردم و تجهیزات و امکانات آنها را منهدم ساختند. به هر نحو که توانستند در راه پیشرفت انقلاب مانع ایجاد کردند و با دشمن کینه توزی که بخش وسیعی از میهن اسلامی را در اشغال داشت و هولانگیزترین جنایات را در مورد این کشور و این ملت مرتکب میشد، طرح دوستی ریخته و به سربازانی مزدور و در صف دشمن مبدل شده و در مقابل ملت خود قرار گرفتند و قساوتبارترین و شقاوتآمیزترین ماموریتها را به نفع دشمن بعثی انجام دادند و تا پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در کنار دشمن و بر ضد ملت خود ایستادند و پس از جنگ نیز با پول و اسلحه دشمن، از ارتکاب به هیچ جنایتی ابا نکردند و کار را به آنجا رسانیدند که مجری تصمیم وحشتناک اربابان پلید و سرویسهای جاسوسی آمریکا، انگلیس، اسرائیل و امثالهم شدند و در مقدسترین زمان و مکان، یعنی در ظهر عاشورا و در حرم امن الهی بمب منفجر کردند و زائران و نیایشگرانی را قطعه قطعه کرده و مجروح کردند که گناهشان عبودیت پروردگار و زیارت حریم ولایت بود و بدینسان حرم را از خون عدهای مظلوم رنگین ساختند.
ساعت ۱۴:۲۶ روز دوشنبه ۳۰ خرداد سال ۱۳۷۳ خورشیدی برابر با عاشورای ۱۴۱۵ هجری قمری و در حالی که رواقها، صحنها، بستها و اطراف مرقد مطهر هشتمین امام معصوم از جمعیت موج میزند و مردم بر افروخته از عشق و ارادت به سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع)، غرق عزاداری و نوحه سراییاند، صدای مهیب انفجار بمب، فضای روضة منوره رضوی را پر میکند و انفجار سهمگین همه جا را به لرزه درمیآورد و لحظهای بعد دود غلیظ و بوی خون در فضای سراسر معنویت حرم پخش شد و انبوه متراکم جمعیتی را که مشغول مناجات و عبادت بوده و در فضایی از صمیمیت و اخلاص رازهای دل خود را با امام و پیشوای بر حقشان وا میگویند درهم میپیچد.
ثبت دیدگاه